Brak produktów
Produkt dodany poprawnie do Twojego koszyka
Ilość produktów w Twoim koszyku: 0. Jest 1 produkt w Twoim koszyku.
Zobacz większe
(NA)DZIEJE 1939-2019
Nowy
Powieść autobiograficzna pełna zabawnych anegdot, barwnych, niekiedy dramatycznych przeżyć i niebezpiecznych ucieczek; opowiadająca o wojnie, emigracji, tęsknocie za domem rodzinnym, o życiu na obczyźnie, miłości i przyjaźni; o „przystani" znalezionej we Włoszech, gdzie przez życie autorki przewija się szereg interesujących osobistości.
Opis
| Autor | Wanda Romer |
| Liczba stron | 356 |
| Oprawa | twarda, szyta |
| Wydawnictwo | Wydawnictwo Białe Pióro |
| ISBN | 978-83-66004-60-3 |
Więcej informacji
Historia dziewczynki uwikłanej w tryby historii, na której bieg nie ma wpływu. Pełna
barwnych, niekiedy dramatycznych przeżyć opowieść o jej dorastaniu w trudnych warunkach
wojny i przemian ustrojowych, na obczyźnie, ale pośród przychylnych ludzi.. Historia 80 lat życia Wandy Romer zamknięta na kartach tej książki pochłonie każdego, kto po nią sięgnie.
Historia warta zekranizowania. Wanda Romer urodziła się w styczniu 1932 roku w Warszawie. Natychmiast po wybuchu wojny, razem z matką uciekły do Rumunii. Po wielu trudnych latach tułaczki znalazła schronienie w Turynie, następnie pracę zawodową jako tłumacz pięciu języków, miłość, małżeństwo, przyjaźń, aktywność w polonijnym stowarzyszeniu „Ognisko Polskie”, którego była prezesem 6 lat. Przez 80 lat na obczyźnie nie zapuściła tam korzeni. Tęsknota, nadzieja i przywiązanie do
rodzinnego kraju nie opuszczają ją do dziś. W powieści ujawnia zarówno intymne przeżycia, jak i wesołe oraz dramatyczne, opisuje znane osobistości i ciekawe wydarzenia. W tle historii ostatnich 87 lat, kreśli kolejne życiowe perypetie, na każdej stronie książki coś się dzieje…
Maria Wanda Romer Sartorio, córka wybitnego polskiego dyplomaty i wychowanka cesarsko-królewskiej służby dyplomatycznej Karola hr. Romera, postanowiła opisać
osiemdziesiąt lat swojego życia. Było ono trudne, ale również barwne, a sama autorka zdołała zachować pogodę ducha, choć doświadczyła goryczy bycia bezpaństwowcem, a na jej oczach doszło do zmierzchu pięknej epoki i etosu ziemiaństwa – tego, co wydawało się do tej pory nierozerwalnie związane z jej przeznaczeniem. Docenić należy również szczerość, z jaką podaje czytelnikowi swoją drogę życia. Można powiedzieć, że wypełniła myśl św. Franciszka
Salezego Fleuris là où tu es planté.
Daria Czarnecka historyk, socjolog, dyplomata
Opinie
Marta "lubimyczytać"
Marta-pisze:
Pochłonęłam. Już na samym początku szok - wyjątkowo filmowa scena, tylko że wydarzyła się naprawdę. A potem sporo ciekawych wydarzeń.
Autorka była wśród uchodźców, bombardowanych przez Niemców w 1939 roku. Była wśród tych, którym udało się uciec do Rumunii. Przyznam, że niektórych rzeczy dowiedziałam się dopiero z tej książki. Z czym byście skojarzyli np. pola ryżowe, czy trzęsienia ziemi, mogące zniszczyć miasto? Chiny? Indonezja? Nie, środek Europy - właśnie Rumunia.
Widzimy jak zmienia się sytuacja, kiedy kończy się wojna, a zaczyna radziecka okupacja. Swoją drogą ta okupacja w Rumunii chyba jednak była gorsza, bo tam hordy żołdaków wpadły do kraju sprzymierzonego wcześniej z Niemcami, a raczej nie pamiętali o tym, co ich kraj robił do 1941 roku. Szczęśliwie Wanda Romer była wśród tych niewielu, którym udało się z tej Rumunii uciec, kiedy zrobiło się naprawdę źle. Znalazła się we Włoszech. Skąd po latach organizowała pomoc dla Polski podczas Solidarności. Też jakoś wcześniej nie przyszło mi do głowy, że ta pomoc musiała być często przecież organizowana przez miejscowych Polaków.
W książce jest sporo szczegółów z czasów i środowisk (jak środowisko włoskiej arystokracji), do których inaczej nie mielibyśmy wejścia. Dziś Wanda Romer ma już ponad osiemdziesiąt lat i zapewne jest jedną z ostatnich osób, które np. pamiętają prawdziwe wnętrza Zamku Królewskiego w Warszawie, po których biegała w czasach, gdy urzędował tam prezydent Mościcki. Kiedy wreszcie mogła bezpiecznie wrócić do kraju, odwiedziła odbudowany Zamek i okazuje się, że również wnętrza zostały odtworzone dokładnie tak, jak je zapamiętała. Uwielbiam takie książki. Pozwalają spojrzeć na historię z zupełnie innej perspektywy, w połączeniu z realiami, o których rzadko kiedy da się coś przeczytać w podręcznikach.
Książka jest ciekawa też jako historia życia kobiety, która potrafiła się wyłamywać z ograniczeń swoich czasów czy środowiska.