Popa, sowa i cicha noc to druga część przygód młodego kota Popy – tym...
Dwie kobiety, dwa światy – na pozór tak od siebie różne, a jednak łączy...
Pasja i pożądanie. Miłość do bursztynu i słabość do przystojnych...
Kuba i Ola spędzają święta Bożego Narodzenia u swojej babci. W noc przed...
Jak niebanalnie ozdobić choinkę? A może frywolitką?
Czy jeśli dziecko się nam "popsuje" - można je oddać do naprawy? Ten...
Do wielu z nas szczęście idzie małymi kroczkami. To, czego pragniemy, może znaleźć nas samo, nawet gdy stracimy już resztki nadziei.
Jest rok 1828. Hrabia Armand Walicki, w rok po śmierci ukochanej Anny, opuszcza Mroczny Dwór i udaje się w podróż do wuja w Aylesford w Anglii. Po drodze odwiedza dom rodzinny zmarłej i prosi o jej portret. Informuje też, że jej wolą było spocząć w rodzinnej wiosce.
Książka ta powstała ku pokrzepieniu oblanych tłuszczykiem serc.
Czy miejsce naszego urodzenia decyduje o naszym dalszym życiu? Czy rodząc się w rodzinie biednej, patologicznej sami powielimy taki los?
Nasza bohaterka – Dagmara – w końcu zaczyna cieszyć się w pełni z życia. Ma u swego boku mężczyznę, który adoruje ją na każdym kroku i zapewnia o swoich uczuciach. Mężczyznę, który traktuje ją z należytym szacunkiem. Daga w końcu wychodzi na prostą.
Elżbieta Ceglarek w swojej najnowszej powieści zgłębia niezwykle ważny, a jednocześnie trudny problem jakim jest życie kobiety u boku męża tyrana.
Sen Julii to siódma już powieść obyczajowa Magdaleny Ludwiczak, poruszająca ważki problem społeczny. Tym razem jest to adopcja. Akcję śledzimy z kilku punktów widzenia: osiemnastoletniej Julii, jej rodziców oraz brata, a także kolejno poznawanych postaci.
Śladami przeznaczenia to pierwsza powieść z cyklu „Czego nie wiesz o Aniołach”.
Agata, atrakcyjna, dwudziestoparoletnia studentka psychologii, mieszkanka Gdańska, pochodzi z biednej, wielodzietnej rodziny. Podczas studiów utrzymuje się, parając różnymi dorywczymi pracami, niestety, ledwo starcza jej do pierwszego.
– Spełnia się twoje marzenie… – na wieść o książce znajoma zaklaskała w dłonie. – Marzenie? – Wydanie swojej własnej książki było twoim marzeniem, czyż nie? – spojrzała na mnie zaskoczona. – Nie… Nie miałam nawet odwagi, aby o tym marzyć…
Nieciekawa praca, w której szef ma przerośnięte ego. Mężczyzna, który nie umie dochować wierności… Czy warte są poświęcenia?
W kosmosie, w którym znajdują się miliardy galaktyk, a w nich miliardy gwiazd, powinno być wiele takich planet z istniejącym na nich życiem, a nawet zamieszkiwanych przez istoty inteligentne.
Weronika Jarosz, potrącona przez samochód doznaje złamania kręgosłupa i porażenia od pasa w dół. Za namową lekarza, który ją operował, Rafała Jaworskiego, jedzie na rehabilitację do ośrodka w Górznie, który mieści się w pięknym pałacu.
Robert Kazar przeżywa utratę swojej miłości – Heleny. Pogrąża się w coraz większym smutku i w wyrzutach sumienia, nie pozwalając jednocześnie na zasklepienie się bolesnej rany.
Bohaterka powieści, to postać borykająca się z naprawdę niebanalnymi kłopotami.
Spotkanie po latach odkurza zatarte wspomnienia, pokazuje, co czas zabrał, co zmienił. MiraBiałkowska zaprasza nas w sentymentalną podróż.
Jestem matką dwójki zdrowych dzieci, za co dziękuję Bogu każdego dnia. Jednak obie ciąże wspominam koszmarnie i pamiętam, jak bałam się, żeby dzieci nie urodziły się za wcześnie,
Łukasz Błażejak w swojej książce „To nie jest rozmowa na telefon” przypomina stylem Stefana Wiecheckiego, lecz przedstawia świat współczesny, jeszcze bardziej zabawny, bo nam bliższy.
Justyna ma za sobą nieudany związek. Pomimo wszystko jedzie do Stanów, by tam szukać swego szczęścia. Czy uda jej się je odnaleźć? Do trzech razu sztuka? Tak.
„O co Ci chodzi?” – to powieść pełna humoru i refleksji, w której nie brakuje również elementów tragicznych. W postaciach bohaterów byli studenci mogą odnaleźć siebie i swoje życie studenckie (w tym „nietrafione” pierwsze miłości)
Stare przysłowie mówi, że „pies to najlepszy przyjaciel człowieka”. Mądre i poparte konkretami. Ewa Woźniak-Ostrowski stworzyła ciepłą i poruszającą opowieść, której bohaterką jest Jej suczka Nellka
Książka Grażyny Kałowskiej świadomie wystylizowana jest na kronikę, zgodnie z regułami gatunku, który nie stroni od elementów fantastyki.